Ocena wieku samców zwierzyny płowej wykonywana przez komisje oceny prawidłowości odstrzału odbywa się tzw. „metodą łowiecką”, która w pierwszych latach życia zwierzęcia  polega na określeniu wieku na podstawie rozwoju i wymianie zębów mlecznych na stałe (dokładność do 2 miesięcy).  Później, gdy mamy do czynienia z zębami stałymi, oceny dokonuje się na podstawie stopnia starcia zębów bocznych żuchwy. Jednak stopień starcia zębów w poszczególnych latach nie jest jednakowy i zależy od wielu czynników. Najważniejsze z nich to twardość zębów (zawartość składników mineralnych), rodzaj i zanieczyszczenie, a także twardość spożywanego pokarmu (np. zawartość krzemionki), jak również rodzaj zgryzu i inne anomalie budowy aparatu gębowego. Wg literatury błędy dotyczące oceny wieku na podstawie starcia uzębienia sięgają nawet połowy przypadków i są krzywdzące dla wielu myśliwych („Las Polski” 9/2005 - B.Bobek i in."Ocena wieku jeleni"). Różnice sięgają nawet 3 lat.

Wykonujemy ocenę wieku metodą laboratoryjną polegającą na wykonaniu szlifów przekrojów zębowych siekaczy i zębów bocznych pozwalającą na określenie wieku zwierzyny płowej z dokładnością do pół roku. Określając wiek faktyczny zwierzęcia do liczby warstw zębiny w siekaczu lub cementu w zębach bocznych dodawane są,  w zależności od wieku wyrastania poszczególnych zębów stałych, współczynniki korygujące wiek : w przypadku siekacza pierwszej pary I1 - 1 rok (wyrasta w wieku 16 miesięcy) , trzeciego zęba przedtrzonowego PM3 - 2 lata (wyrasta w wieku 26 miesięcy), a w przypadku pierwszego zęba trzonowego M1 - 0 lat (wyrasta w wieku 8 miesięcy).

Aktualnie wykorzystujemy metody najszybsze, nie wymagające odwapnienia zębów i barwienia preparatów:

• metodę Eidmanna, Riecka polegającą na ocenie wieku na podstawie warstw zębiny odkładanych w kanale siekaczy pierwszej pary I1,

• metodę Mitchella, która do określenia wieku wykorzystuje warstwy cementu wtórnego powstającego pomiędzy korzeniami zębów bocznych PM3, M1.